Over

Mijn naam is, zoals je wel al kon raden, Emil en ik geef gitaarles in en rond Sint-Gillis-Waas. Zelf speel ik al tien jaar gitaar en ik heb de grote 'fout' gemaakt het zelf te leren. Daar zeg ik bewust "fout" want ik raad het niet aan… Het leerproces gaat dan enorm langzaam. Alle info die je kan vinden op het internet kan overweldigend zijn en voor je het weet denk je niet aan spelen, maar eerder aan opgeven. Je kan dan ook totaal verkeerd beginnen, zoals ik. Het eerste liedje dat ik heb geleerd op een gitaar was Under The Bridge van de Red Hot CHili Peppers. Niet echt een aanrader om dat als eerste liedje te kiezen. Dat is nog veel te moeilijk als beginner.

Zo heb ik dus geleerd hoe het niet moet. Niet dat ik er per sé spijt van heb, totaal niet. Boeken lezen, uren op het internet zwerven en talloze video's kijken van concerten, zo heb ik het dan stuk per stuk geleerd. Met als motiverende kracht: een enorm interesse in de Red Hot Chili Peppers' John Frusciante. Dat was m'n gitaargod. Ik wist ongelooflijk veel over hem en kon bijna al zijn liedjes spelen. Iets later geraakte ik gefascineerd door Johnny Cash en muzikaal meegesleurd in de wereld van de Country muziek. Een hele nieuwe wereld en totaal niet in de buurt van wat ik eerder graag hoorde.

Naast het gitaar spelen, ben ik ook graag bezig met het uitzoeken hoe iets werkt. De gitaar werd dus ook mijn slachtoffer. Kleine dingen zoals snaren vervangen maakte na een tijdje al geen indruk meer op mij. Van een soldeerbout had ik geen schrik en ik durfde alles uiteen te vijzen. Voor jouw vertrouwen in mij zeg ik graag ook dat dit goed lukte en ik er mezelf eerst wat in heb verdiept. De gitaar had geen geheimen meer voor mij. Twee gitaren werden drie, dan vier gevolgd door een zelfbouwkit, gevolgd door vijf, nog wat kits en nog heel wat gitaren. Intussen staat de teller op 20, maar ik ben nog niet klaar om toe te geven dat dat te veel is… 😉

Buiten m'n passie voor muziek heb ik een grote liefde voor voeding, meer bepaald het vlees. Overdag werk ik als beenhouwer, bij Sint-Gillis' beste. En een eindje daarbuiten ook, laten we eerlijk zijn. Keurslager Noordijk, gekend om z'n uitstekende kwaliteit, en onze ontzettend gedreven baas Mark. De passie die hij heeft voor het vlees is aanstekelijk, de kennis eindeloos, maar nog steeds wil hij blijven bijleren. Die ingesteldheid probeer ik ook te hebben in die branche en in de muziekwereld.

Emil's Gitaarles & Herstelling is op een maandag morgen in het voorjaar ergens bedacht. Ik wou iets doen buiten m'n uren en na heel wat denken kwam er niks. Op een redelijk onverwacht moment tijdens het werk schoot het me te binnen. Ik ga gitaren herstellen en ik doe er als iemand dat wil ook nog eens een les of twee bij. Er is niemand in de buurt die zoiets doet, dus het leek wel iets om een kans te geven. Na een paar lessen te hebben gegeven dacht ik: "Oké, dit is nog wel leuk. Dat had ik niet gedacht". En zo heb ik m'n focus volledig op de lessen verplaatst. Blijven verbeteren, eigen cursussen maken en muziek zoeken om mensen aan te leren. Beter gaat het niet worden. Dit allemaal in bijberoep op woensdag middag en donderdag.

Zo dat was dan een korte uitleg over wie ik juist ben. Uiteraard word ik voor de cursussen, herstellingen, advies etc. bijgestaan door allerlei mensen in m'n omgeving. Mijn vriendin Kjella, zonder haar had de cursus de vorm niet gehad die hij nu heeft. Ook de foto's en video's hadden niet even geweldig geweest zonder haar hulp. Bedankt voor al het advies, nieuwe ideeën en ondersteuning. Mijn moeder voor het maken van de doekjes die bij de Gitaarpoets zitten, en nog vele andere dingen. Mark voor z'n advies, "ik zal het eerst zelf eens proberen" mindset en om mij uit te dagen of eerder te motiveren om nog meer in te zetten op bv. een website. Uiteraard ook al mijn leerlingen van nu en in het begin, om mij te leren hoe ik dit alles moet aanpakken en verbeteren. En jij die helemaal tot onderaan hebt gelezen. Allemaal bedankt!